γένυς

γένῠς, υος, ἡ, dat.

A

γένυι Pi.O.13.85

: pl., gen.

γενύων P.4.225

(disyll.), A.Th.122 (lyr.): dat.

γένυσι S.Ant.121

(lyr.), [dialect] Ep.

γένυσσι Il.11.416

,

γενύεσσι Nic.

(v. infr.): acc. γένυας, [var] contr. γένῡς:—jaw,

πυκάσαι τε γένυς εὐανθέϊ λάχνῃ Od.11.320

; ἡ ἄνω γ., ἡ κάτωθεν, Arist.HA492b23, sq.: pl., γένυες both jaws, the mouth with the teeth, Il.23.688, 11. 416, Pi.P.4.225, S.Ant.121: in sg., Thgn.1327, E.Ph.1380, al.: generally, side of the face, cheek,

φίλον φίλημα παρὰ γένυν τιθέντα E. Supp.1154

.

II edge of an axe, axe, S.Ph.1205 (lyr.), El.196 (lyr.); of a fishing-hook, Opp.H.3.539;

πυράγρης Nic.Al.50

(pl.). (Cf. Skr. hanus, Lat. gena, etc.) [[pron. full] ῡ twice in E., El.1214 (lyr.), Fr. 530.6.]